Cyberprzemoc i jej formy

CYBERPRZEMOC

Prześladowanie za pomocą internetu czy innych elektronicznych narzędzi różni się od fizycznego kontaktu twarzą w twarz, tym, że dręczyciel może zachować dystans od swojej ofiary, zapewniając sobie pewien poziom anonimowości i  poczucia bezpieczeństwa, dzięki którym czuje się bezkarny.

Łatwiej też ,,zapomnieć ”o swoich czynach, bo nie widzi się spowodowanej szkody, a poczucie winy lub współczucia zostaje wyeliminowane.

Natomiast ofiara, która nie zna tożsamości swojego oprawcy, może stracić zaufanie do wielu osób.

Ogrom świata wirtualnego powoduje, że jedno zdjęcie przesłane na internetowym czacie może być obejrzane dosłownie milion razy na całym świecie

w bardzo krótkim czasie,

a elektronicznie przesłane treści trudno kontrolować.

Niektóre akty cyberprzemocy zaczynają się od ,,zwykłego żartu”, uwagi wymienionej między przyjaciółmi, znajomymi, zaskakują potem ogromem wywołanej krzywdy i przerażają perspektywą zyskania sobie etykietki,, prześladowcy”, gdy tak naprawdę główną rolę odegrała tu zwykła bezmyślność.

Akty agresji w świecie wirtualnym mogą dręczyć w każdym momencie i miejscu.

Tym różnią się  od prześladowań w świecie realnym.

Każdy krytykujący, komentujący, umieszczający niewłaściwe, obraźliwe komentarze w sieci, może tak naprawdę stać się sprawcą przemocy wirtualnej  i spotka się z konsekwencjami prawnymi, a ofiary mogą doznać uszczerbku na zdrowiu psychiczny, gdyż czują się bezbronne.

Prawda jest taka, że nikt nie jest anonimowy w sieci!!!

Metody stosowania cyberprzemocy:

-wiadomości sms( wiadomości  o obraźliwych treściach, pogróżki, itp.),

-zdjęcia/filmy zrobione za pomocą telefonu komórkowego( czasem przez znajomych, przyjaciół, ale nawet przez przypadkowe osoby znajdujące się na miejscu nieoczekiwanych zdarzeń,  filmujące i zamieszczające zaobserwowane zajścia , incydenty  w sieci),

-dzwonienie z telefonu komórkowego  (głuche, uporczywe telefony, czasem kradzież i używanie telefonu ofiary aby prześladować  inne osoby),

-e-maile( wysyłanie agresywnych wiadomości),

-czat internetowy,

-komunikator internetowy,

-portale społecznościowe,

-strony internetowe.

Różne formy cyberprzemocy:

-podjudzanie(wzniecanie kłótni    w internecie poprzez agresywne  i obraźliwe wiadomości elektroniczne), 

-prześladowanie (powtarzające się wysyłanie obraźliwych i niechcianych wiadomości, komentarzy),

-oczernianie( rozprzestrzenianie plotek i kłamstw na czyjeś tematy, aby zniszczyć reputację, relacje danej osoby z jej przyjaciółmi),

-podszywanie się( udawanie, że się jest kimś innym, przesyłanie różnych treści i zdjęć)

-ujawnianie (udostępnianie  w Internecie sekretów, wstydliwych informacji, treści,  zdjęć innych osób bez ich zgody),

-oszustwo( kłamstwa w zakresie tożsamości, danych, wyłudzania   i zamieszczania niesprawdzonych informacji, itp.),

-wykluczenie ( umyślne wykluczanie kogoś z grupy internetowej),

-nękanie( powtarzające się, intensywne nękanie, oczernianie, grożenie, straszenie).

Przemoc, której  doświadcza się  w internecie, jest w dużej mierze przedłużeniem konfliktów przeniesionych ze środowiska w klasie lub szkole.

Może mieć jednak poważniejsze konsekwencje– z uwagi na znacznie ograniczoną możliwość obrony, jeśli zostaje się z tym samemu i nie dzieli się z nikim informacjami o takich incydentach.

Błędem jest pozostawanie obojętnym   i nie reagowanie, gdy widzi się, że ktoś jest obiektem obraźliwych ,,żartów”   w sieci!!!

POWIEDZ o tym najbliższemu koledze, przyjacielowi, rodzicowi- nie warto zostawać z tym samemu!!!

ZGŁASZAJ przypadki cyberprzemocy wychowawcy,  pedagogom, osobom   w szkole, jeśli w sprawę zamieszani są inni uczniowie.

Ponadto w szkole działa zespół do spraw cyberprzemocy.

Opracowano na podstawie: Vanessa Rogers   ,, Cyberprzemoc. Jak być bezpiecznym w sieci?” oraz https://www.gov.pl/web/niezagubdzieckawsieci/mniej-niz-zero--reaguj-na-cyberprzemoc